2002 Drentse Golf en Country Club

Zeijerveen | Drenthe

Opdrachtgever

Drentse Golf en Country Club


Adres

Ten Oeverstraat 13, Zeijerveen


Opdracht / Realisatie

2002 / 2004


Oppervlakte

1.280 m2 | 4.200 m3


Ontwerp Uitwerking

CK SK | DAAD architecten


Landschap

Masterplan 27 holes golfbaan | Gerard Jol bv


Status

In 2008 | 2010 vind er een uitbreiding plaats. Het interieur wordt door Bart Vos uitgevoert.


ontwerp

De opdrachtgever wenste voor het nieuwe clubgebouw van de DGCC een referentie met de Gooise landhuissfeer, natuurlijke materialen en grote daken met oversteken.

De ligging in het terrein en het programma resulteerden in een driehoekige plattegrond met in het souterrain de facilitaire voorzieningen. Bereikbaar via een hellingbaan zijn op de begane grond de clubruimtes aan de buitengevel met prachtig uitzicht naar alle kanten en in het hart de keuken met bar gesitueerd. Grote overstekken van het met koper beklede flauw oplopende dak vormen de overdekte terrassen. Voor een volledige kap was er onvoldoende programma. Twee kleine en een grote vergaderruimte vormen de inhoud van de hoge met riet gedekte kap. Het rieten dak dankt zijn karakteristiek aan de rondingen boven de vierkante restaurants op de begane grond.

De parkeerplaats met aan de kop de 'driving range' vormen de inleiding en aanlooproute naar het clubgebouw gelegen op een 27 holes golfterrein.

De afwerking binnen staat ruig gebruik toe. De wanden van de driehoekige kern, de kozijnen en zelfs de vloeren rond de kern zijn van onbehandeld Iroko. De clubruimtes zijn voorzien van zwart kokostapijt. Met uitzondering van de bar is de inrichting door de opdrachtgever verzorgd.

tek

Tekst volgt.....

NADIEN

DGCC uitbreiding

Om grote toernooien te kunnen houden is behoefte aan de uitbreiding van de restaurantfaciliteiten, een complexe opgave. De plattegrond van het bestaande gebouw heeft de driehoek met een hoek van 90 ° als basis. Deze driehoek is afgedekt met een flauw hellend koperen dak. De uitbreiding is op de vroegere plek van de brasserie gelegd parallel aan de hellingbaan van de entree. Een grote doos wordt dwars door het koperen dak geschoven om de driehoek niet aan te tasten.

Ons voorstel, de doos met vergrijzend hout te bekleden, is door welstand afgewezen.

De welstand eist een harder materiaal (Eternietplaat) om de doos maximaal autonoom te maken. De kozijnen onderscheiden zich van het clubgebouw in materiaalgebruik: verzinkte en gemoffeld aluminium puien i.p.v. onbehandeld Iroko.